De tafel staat klaar. De agenda’s zijn geprint. Het water kan worden ingeschonken en de koffie loopt door. Hier wordt straks vergaderd. En hoe!

Drie bestuursleden bereiden zich voor om dit besluitsvormingsvarkentje te wassen. Maar hoe eenvoudig is het eigenlijk om besluiten te nemen in een land waar polderen een werkwoord is? Wat begint als een traditionele vergadering verandert al snel in een ritualistisch spel zonder woorden, waarin de personages de omgangsvormen onderzoeken die ze aan elkaar verbindt. Wat blijft er over van de vergadering als we de woorden laten voor wat ze zijn?

Studio Dooie Mus maakt post-traumatisch theater over de mens voor wie het leven een absurd cadeau is met een behoorlijke gebruiksaanwijzing. Met deze absurde muzikale beeldende mimevoorstelling duiken ze met humor in de wereld van de besluitvorming, heroverweging en twijfel. Deze absurde symfonie probeert een diepere betekenis te vinden in ons alledaags handelen.