Frammenti is een rauwe, fysieke solo die persoonlijke strijd verweeft met maatschappelijke kritiek op vrouwelijkheid.  

In een surrealistisch decor van hangende mannequins en gebroken spiegels ontvouwt zich het verhaal van een vrouw die probeert te passen in een wereld die perfectie eist. Via luchtriemen en beweging toont Cecilia een gefragmenteerd lichaam en geest, gedreven tot het uiterste. Wat begint als een zoektocht naar acceptatie, groeit uit tot een krachtige rebellie tegen opgelegde normen.  

Frammenti is niet alleen persoonlijk, maar collectief: een oproep tot bevrijding, een viering van ongehoorzame lichamen, en een pleidooi voor kracht in kwetsbaarheid en authenticiteit.