duur van de voorstelling: 45 min
Lege ruimtes bestaan niet: de vloer waarop wij in Nederlandse theaters optreden is meestal gemaakt van Keruing hout. Keruing groeit vooral in Indonesië en is door illegale ontbossing een ernstig bedreigde boomsoort. Waar deze boom vandaan komt, blaast een levensbedreigende wervelwind door zijn wortels heen. De vloer van ons toneel is besmeurd met bloed. Wat betekent het om op deze niet-meer-boom, maar-nog-niet-grond te staan, op dit lichaam dat vermoord werd door koloniaal geweld?
Wij kijken naar deze bomen als geesten. Zij achtervolgen de ruimte en fluisteren verhalen over het regenwoud onder onze voeten. In een wandeling door deze botanische bewijzen van genocide wordt onze beweging onrustig, onschuld voelt onmogelijk. De geesten tonen zich in sporen van houten herinneringen: littekens, krassen, markeringen, snijwonden.
Wij houden een seance voor deze geesten om bij hun herinnering te blijven: om het geluid luid te laten klinken van een boom die valt in een bos.
Lou J. Seidel is een beeldend kunstenaar & scenograaf met een achtergrond in rekwisieten en meubel maken die haar eigen lichaam als onderdeel van haar werk begrijpt.
Lou noemt zichzelf graag een compassionate trespasser. Haar werk is meestal ruimtelijk, vaak interdisciplinair en zoekt de grenzen tussen installatie, performance en ervaring op. Haar landschappen willen overnemen waar woorden hun grenzen bereiken. In haar praktijk gaat ze uit van het idee dat de lege ruimte niet bestaat en besteedt ze dus aandacht aan het feit dat elke ruimte een bepaalde geschiedenis, tijd en materialen heeft die ooit deel uitmaakten van iets anders.
Toni Kritzer is een trans* nonbinair performancekunstenaar, geboren op het Duitse platteland en nu gevestigd in een bos in Nederland. Met een achtergrond in theater en theaterregie is hun werk interdisciplinair en hybride: van performance, schrijven, kruidenkunde tot gemeenschappelijk tuinieren. In al hun werken stroomt een onderstroom van utopisch denken. Hun artistieke praktijk is toegewijd aan queer ecologie, aan wilde artistieke antwoorden op de klimaatcrisis. Toni is afgestudeerd van de opleiding Theaterregie in Amsterdam, maar is meer geïnteresseerd in het aanreiken van hulpmiddelen voor collectieve navigatie dan in het geven van aanwijzingen.