Hoe praat je tegen iemand die heel dicht bij je staat, maar gelooft in een andere werkelijkheid? Hoe weerhoud je iemand van nog meer afdwalen van de realiteit en het ondernemen van fatale stappen?  

Twee broers dolen samen weg van de werkelijkheid, terwijl een zacht doch dwingend radioprogramma de leegte vult.  

‘’Het wordt tijd om naar het licht te lopen. En het lot met open armen te ontvangen.  

‘Scared? Don’t worry.’’  

Sometimes I sit and think and sometimes I just sit is ontwikkeld door spelers van Theater We Out Here onder leiding van theaterdocent Steven Dinkgreve. De bron van de teksten zijn lyrics van verschillende hedendaagse rappers en Japanse literatuur. De personages zijn jonge mensen met een arsenaal aan poëtische metaforen die zijn omgedoopt naar frisse taal.  

Theater We Out Here maakt verhalen op locatie die right now verteld moeten worden. Het schuurt, troost en mag niet onopgemerkt blijven.